Soms zijn er van die dagen, dat je niet weet hoe je verder kan.
Die momenten dat de bodem zo dichtbij lijkt.. en zo hard.
Dat je tranen blijven stromen en het zout ervan je wangen brand.
Dat je bang bent dat je nooit geluk zult voelen, in je hart.
Soms ben je zo kapot van binnen, dat je nooit meer lijkt te helen.
Kruip je met innig medelijden voor jezelf, weg in je schulp.
Dat je lichaam nooit begeerd wordt zoals het toch zo graag zou willen.
Dat je de hoop hebt opgegeven voor verlossing en voor hulp.
Denk dan opnieuw
en buig naar het licht toe.
Denk dan opnieuw,
kies ja in plaats van nee.
Denk dan opnieuw,
geloof dat het goed komt.
Werk het niet tegen, maar geef mee.
Soms lijkt de zon voorgoed verdwenen, opgeslokt door zwarte wolken.
Zware buien, donderslagen, beheersen het klimaat van je humeur.
Dat je vergeten bent dat erachter altijd wel weer die mooie zon schijnt.
Dat je gevangen bent in een storm van puur ellende en gezeur.
Denk dan opnieuw
en buig naar het licht toe.
Denk dan opnieuw,
kies ja in plaats van nee.
Denk dan opnieuw,
geloof dat het goed komt.
Werk het niet tegen, maar…..
Geef je over aan het ritme van het leven.
Laat je leiden door het dansen van het lot.
Heb vertrouwen in dat wat je staat te wachten.
Leg je hand maar in de zachte hand van God.
Denk dan opnieuw
en buig naar het licht toe.
Denk dan opnieuw,
kies ja in plaats van nee.
Denk dan opnieuw,
geloof dat het goed komt.
Werk het niet tegen maar geef mee.
Denk dan opnieuw
en buig naar het licht toe.
Denk dan opnieuw,
kies ja in plaats van nee.
Denk dan opnieuw,
geloof dat het goed komt, het komt goed.
Werk het niet tegen,
maar geef mee.
